Da Nang, Hue en Hoi An

Hallo allemaal,

Het is nu 11 juni in de middag en we zijn inmiddels halverwege van Da Nang met de slaaptrein naar Nha Trang. De afstand is volgens de Lonely Planet 541 km. en zal ongeveer zo´n 10 uur gaan duren. Ja inderdaad, net als de bussen en auto´s rijden ook de treinen niet zo hard. Het enige wat hier hard rijdt zijn de scooters, dat hebben we gisteren wel ondervonden :). Vorige keer schreven we nog dat het regelen van tickets zo gemakkelijk ging, gisteren dus niet. Het overigens zeer vriendelijke personeel van het hotel deed niet in het regelen van tickets en verwees ons naar het treinstation. Daar aangekomen bleek dat men geen Engels verstond en ons Vietnamees was dusdanig slecht dat we hier niet verder kwamen. En aangezien het wel belangrijk is dat je de juiste tickets krijgt, besloten we deze te gaan regelen bij een touroperator. Helaas, zij regelden ook geen treintickets, maar toen wij met een advies kwamen om een Vietnamees met ons mee te laten gaan, ging hij bellen en kwamen in no time twee vrienden van hem op een scooter die met ons wel even naar het station wilden. Na een (voor ons) wilde rit dwars door Da Nang en een ´stoere´ Klaas met veel te kleine zebraprint helm, waren de juiste tickets binnen vijf minuten geregeld. Eén van de scooterrijders bleek een ‘easyrider’ te zijn en doet voor zijn dagelijkse werk motortours voor toeristen en kun je hem inhuren als gids voor één of meerdere dagen. Nadat de tickets geregeld waren kwamen we toch wel redelijk gebroken aan bij ons hotel (we hadden een lange dag op zitten). Bij het hotel waren ze enthousiast (en wat verbaast) om ons weer terug te zien. Op zich vreemd, want zij hadden onze backpacks opgeslagen. Deze hadden wij niet meegenomen naar Hue, veel te veel gesleep.
Momenteel zitten wij dus zoals gezegd in een slaaptrein van Da Nang naar Nha Trang samen op ons bedje een verslag te schrijven voor ons reisdagboek. We zitten in een slaapcoupé samen met een gisteren getrouwd Vietnamees stel dat op ‘honeymoon’ is. Ze noemden zich Bihc (vrouw) en Lap, of zoiets. Onze namen waren voor hun erg komisch, vooral de naam Klaas. Lap was zeer scherp en merkte op `Ohh, just like Klaas Jan Huntelaar??’. Toen kwam het onderwerp voetbal natuurlijk en hij vroeg of wij de wedstrijd van Nederland ook gezien hadden? “Yes, and we don’t want to talk about it” :). Wel zei hij dat Nederland wel van Duitsland zou gaan winnen…. “The Germans are good, but de Dutch are better”, tuurlijk joh grapjas.
Dit getrouwde stel was blij met onze aanwezigheid (tja, wie niet :)) en ze vonden het fijn om daardoor beter Engels te kunnen leren spreken. In hun beleving is Engels de voertaal in Nederland. Bihc is een lerares Engels voor kinderen vanaf, let wel, drie jaar!! Verder hebben we nog veel gekletst over onze gebruiken en Lap vond het zo gezellig dat hij bij Klaas op bed kwam zitten.
Even weer terug naar enkele dagen geleden;
Op 8 juni zijn we naar Hoi An geweest met de bus vanuit Da Nang. Hoi An is een erg mooi klein en vooral gezellig stadje met een mooie Franse koloniale wijk en straalt ondanks de vele toeristen in dit kleine stadje toch een bepaalde rust uit. Het kleine centrum bestaat uit veel naai- en kledingateliers, handwerkwinkeltjes en gezellige restaurantjes en Franse architectuur. Hoi An kreeg in 1999 de status van Unesco-werelderfgoed. Bekent om zijn overdekte Japanse brug en vele Pagodes. Die dag was het bloedheet (38 graden) en hebben we uiteindelijk niet zo heel veel gelopen.
Op 9 juni waren we vanuit Da Nang vertrokken naar Hue met een slaapbus voor let wel, een busritje van zo´n 2,5 half uur en dan ook nog eens overdag. Hoe dan ook, de slaapbus was een stuk comfortabeler, deed er iets korter over dan de ´local bus´ en toch maar 1 euro duurder pp. Een retourtickets kostte overigens maar iets meer dan 6 euro pp. We hadden online al een goedkoop hotelletje geboekt en deze was op loopafstand van waar de buschauffeur ons eruit zo gooien. Die loopafstand werd uiteindelijk ruim een uur door het ronddwalen op ongeveer 200 meter van ons hotel, maar deze vinden ho maar. Veel mensen onderweg gevraagd, maar deze stuurden ons vriendelijk lachend elke keer weer een andere kant op. Uiteindelijk maar een taxi aangehouden die ons wel even zou brengen, maar deze kende het hotel in eerste instantie niet. Na even een belletje plegen, leverde hij ons via een achterafstraatje op het juiste adres af. Dit hadden wij zelf anders nooit gevonden. Oh ja, ons leermomentje voor de volgende keer is: neem naast de naam van je hotel ook vooral een STRAATNAAM mee, dit zoekt een stuk gemakkelijk. Nadat we ingecheckt hadden bij een zeer vriendelijke receptioniste, waren we de stad ingegaan richting de Citadel, een door een twee meter dikke en tien kilometer lange muur omgeven Keizerlijke stad met huizen, theaters, bibliotheken en kleinere tempel complexen. Deze Citadel is gebouwd volgens de Chinese regels van de waarzegkunst en de militaire principes van de Franse architect Sebastien de Vauban (voor de Triviant liefhebber). Erg mooi en indrukwekkend om te zien allemaal. Men is overigens nu nog steeds bezig dit complex te restaureren na de verwoestende bombardementen door de Amerikanen in 1968. De dikke muren zijn destijds overigens wel bijna volledig blijven staan. Dit complex was vroeger de ‘woonplaats’ van verschillende Keizers uit de Nguyen dynastie. De Citadel is in 1805 gesticht door keizer Gia Long.
Deze Citadel (Keizerlijke stad) van Hue is in 1993 uitgeroepen tot werelderfgoed door Unesco.
De komende dagen zullen we met name gaan duiken en dus relaxen in Nha Trang. Het is hier ook weer bloedheet, maar het strand is aan de overkant van de weg.

Tot later!
Groetjes Corrie en Klaas